گاهی طبیعت در این تعامل از انسان پیشی گرفته و بر آن غلبه می‌کند، و گاهی این انسان است که پای از گلیم خود فراتر نهاده و تلاش می‌کند تا طبیعت را در کنترل خود در آورد.
در این میان، هرگاه انسان بر طبیعت غلبه نموده است، دود آتش آسیبها را در چشم احساس نموده و اگر معقول باشد، پا پس خواهد کشید.
یادمان باشد که:
طبیعت، بطور ذاتی در خدمت انسان قرار دارد، اما برده و بنده حلقه به‌گوش انسان نیست. باید با جریان زیبای آن هماهنگ شد و بر موجهای بلند و زیبای آن، سوار شد.
